WIE IS ANAÏTA?

Ik ben Anaïta Nasser (30 jaar). Ik ben Systemisch Therapeut, NLP master coach, ervaringsdeskundige, mindset coach bij The Student Hotel en life coach (en eigenaar) bij The School of Mental Health. Ik leer anderen hoe zij mentaal kunnen groeien en hun belemmerende patronen kunnen doorbreken. Dit o.a. door ze eerst goed te laten begrijpen hoe het komt dat ze mentaal uit balans zijn. 

In 1994 emigreerde ik naar Nederland en begon mijn ergste trauma uit mijn leven. Mijn trauma zorgde voor een honger naar meer kennis over mentale groei en heling. Sinds ik mijn NLP certificaat heb behaald weet ik hoe ik anderen effectief kan begeleiden in hun mentale groei. Het gekke is dat The School of Mental Health is ontstaan uit een trauma. Elke pijn, angst of trauma is te transformeren naar een betekenisvolle en waardevolle toekomst. Lees mijn hele verhaal hieronder.

MIJN VERHAAL

Zijn trauma, verdriet, woede en angst onderdeel van jouw leven? Ik weet hoe jij je voelt. Eerlijk gezegd dacht ik zelf dat ik niet meer te redden was. Maar soms moeten we een diepe pijn ervaren om te helen. Ik neem je mee in mijn verhaal en hoop je hiermee te inspireren voor jouw eigen weg naar mentale gezondheid.

Mijn vader met een slagersmes

Op mijn derde kwam ik vanuit Moskou naar Nederland. Dochter van een krachtige Russische moeder en een Afghaanse vader met PTSS. Mijn vader was vluchteling en vond in Nederland eindelijk een plek om zijn gezin te herenigen. Maar ondanks deze nieuwe start bleven zijn trauma’s ons achtervolgen. Ik herinner mijn vader dreigend met een groot slagersmes voor het gezicht van mijn moeder en mij. Ik herinner mijn vader dagenlang slapend in bed. Ik herinner mijn vader met een onverschillige glimlach op zijn gezicht wanneer hij mij vergat op te halen van school. Zijn gedrag was onvoorspelbaar, zijn emoties waren chaotisch en zijn geweld plantte een zaadje in mij: ik ben het niet waard om van te houden.

Taboes en stigma’s

Door mijn vader ontwikkelde ik een diepe pijn en er was niemand die mij leerde hoe ik daar uitdrukking aan kon geven. Daardoor werden huilbuien, driftbuien en paniekaanvallen mijn manier om te zeggen: ik heb hulp nodig. Ik wilde als kind al zo graag met iemand praten, maar er lag een groot taboe op het zoeken van psychologische hulp. Ook op school leerde ik nauwelijks hoe ik om moest gaan met mijn emoties. Als dat taboe er niet was geweest en als er op school meer aandacht zou zijn voor mentale gezondheid, dan had ik waarschijnlijk eerder geleerd om mijn pijn en trauma’s bespreekbaar te maken en was het genezingsproces veel sneller verlopen. In plaats daarvan zei mijn sterke moeder “Anaïta stel je niet zo aan, niet huilen” en kon ik aan niemand in mijn omgeving vertellen over het vuur dat ik van binnen voelde branden. Hierdoor verergerden mijn klachten. Gedachtes als ik ben het niet waard om van te houden, er is iets mis met mij, ik ben gek aan het worden vulden mijn geest. Gevoelens van angst, verdriet en futloosheid vulden mijn lichaam. Mijn wereld stortte langzaam in.

Trauma verwerken en vergeving

Vanaf dat moment ben ik onder begeleiding van een psycholoog door middel van trauma behandeling en cognitieve gedragstherapie gaan werken aan mijn mentale gezondheid. Daar leerde ik dat het normaal was hoe ik mij voelde en dat ik alles mocht voelen. Door het zien, voelen en erkennen van mijn pijn begon het helingsproces van mijn trauma’s en het belangrijkste: vergeven van mijn vader. Dat proces was de zwaarste beproeving die ik ooit heb gekend. Schrijven, mediteren, visualiseren, Familieopstellingen, intenties zetten, trauma behandeling, mindfulness, EMDR, heel veel oefenen, opnieuw instorten en mezelf weer herpakken. Mijn woede en tranen stroomden in die jaren over het papier en mijn gezicht. Stukje bij beetje voelde ik de pijn meestromen en van mij afglijden.

Een investering voor de rest van mijn leven

Als ik mezelf vergelijk met tien jaar geleden ben ik een compleet ander persoon geworden. Na tien jaar oefenen in loslaten, vergeven en pijn verwerken kan ik nu zeggen dat ik 100% van mijzelf en van mijn vader hou. Doordat ik verantwoordelijkheid nam over mijn eigen mentale gezondheid heb ik mijn relatie met hem geheeld.  

Mijn verhaal is heftig en heeft veel rafelige randjes. Met een vader die mij mentaal en fysiek pijn heeft gedaan en mij daardoor het gevoel gaf dat ik het niet waard was om van te houden.

Door zijn gedrag heb ik een traumatische start in het leven gehad, maar ik veroordeel hem niet en ik zie mijzelf niet als slachtoffer. Door hem ben ik dit werk gaan doen en help ik nu als Systemisch Therapeut, NLP coach en ervaringsdeskundige anderen op hun reis naar mentale gezondheid.

Door te investeren in mijn mentale gezondheid voel ik mij nu zelfverzekerd, in balans en veerkrachtig. Ik neem de leiding over het creëren van mijn droomleven en dat gevoel van geluk gun ik anderen ook.

Werken aan je mentale gezondheid is namelijk een investering voor de rest van je leven. Door het delen van mijn eigen verhaal hoop ik jou ook een stem te geven, zodat we de stigma’s en taboes rondom pijn en trauma met elkaar kunnen afbreken. 

Mijn verleden heb ik geen grip op, maar door mijn verleden heb ik geleerd te helen en verantwoordelijkheid te nemen voor mijn toekomst.      

"Mijn verleden heb ik geen grip op, maar door mijn verleden heb ik geleerd te helen en verantwoordelijkheid te nemen voor mijn toekomst."

Anaïta & The School of Mental Health zijn te zien op:

Wil jij leren hoe je mentaal groeit?

(Visited 2.306 times, 1 visits today)